Regularna higiena osobista jest ważna dla dobrego samopoczucia i zachowania zdrowia. Niestety dla osoby chorej, czy niepełnosprawnej wykonanie pewnych czynności, bez odpowiednich pomocy, może okazać się niemożliwe. Jaka musi być łazienka, by zapewnić samodzielność i komfort niepełnosprawnym?
Wymogi budowlane nie zawsze są do przeskoczenia.
Oczywiście niepełnosprawność, niepełnosprawności nie jest równa. Innych udogodnień będzie potrzebować osoba z chorobą Parkinsona, a innych przykuta do wózka po przerwaniu rdzenia kręgowego. O ile dla tych pierwszy szych może wystarczyć montaż odpowiednich akcesoriów, o tyle bezproblemowe korzystanie z wózka często wymagałoby przestawiania ścian. Zgodnie z wymogami łazienka dla osób niepełnosprawnych powinnam mięć wymiary ok. 2,5×2-2,5 metra. Dodatkowo sprzętu muszą być ustawione tak, by przy każdym z nich było około 1,5mkw. powierzchni manewrowej, która umożliwi sprawne skorzystanie z urządzenia i przedostanie się do niego z wózka i odwrotnie. Drzwi muszą mieć przynajmniej 90cm szerokości i otwierać się co najmniej do kąta 90st. Takie warunki bezwzględnie muszą spełniać łazienki w miejscach publicznych. Wyobraźmy sobie jednak spełnienie takich wymogów w mieszkaniu na blokowisku z lat 70-dziesiątych. Oczywiście, decyzja o tym jak dużo zmienimy w naszym domu na potrzeby osoby chorej należy tylko od nas i właściwie nie musimy spełniać żadnych warunków. Warto jednak przemyśleć planowanie łazienki na etapie jej większego remontu. Z uwagi na to, że sprawność człowiek spada wraz z wiekiem, projekt łazienki może zakładać konieczność np. montażu dodatkowych poręczy w przyszłości, dzięki czemu unikniemy kolejnego dużego remontu lub mało komfortowego funkcjonowania na starość, czy na wypadek choroby.
Stołek pod prysznic – bezpieczeństwo kąpieli nie tylko dla niepełnosprawnych
Jednym z większych ograniczeń jakie napotykają niepełnosprawni w łazience jest wanna lub prysznic. Nie dość, że często mają zbyt wysoki próg, do przejścia którego potrzebne są dodatkowe schodki, to jeszcze grożą upadkiem. Osoba, która ma problemy z poruszaniem się, będzie miała kłopot z wygodnym ułożeniem się w wannie, a potem wstaniem w niej. Idealnym rozwiązaniem wydawałby się prysznic – pod nim siadać nie trzeba. Niestety pozycja stojąca grozi z kolei upadkiem, a dodatkowo jest bardzo męcząca. Najprostszymi udogodnieniami do kąpieli, niewymagającymi wymiany samej wanny lub prysznica, będą krzesełka i poręcze. Stołek pod prysznic może być wolno stojący lub montowany do ściany i opuszczany. Dzięki nim można bezpiecznie usiąść i choćby wyczyścić stopy, do których niektórym ciężko sięgnąć na stojąco lub leżąc w wannie. Wolnostojący stołek pod prysznic sprawdzi się też w wannie, jeżeli tylko ma ona płaskie dno, a nóżki będą tak rozstawione, że da się je stabilnie oprzeć. W przypadku mniejszej wanny warto przemyśleć rodzaj ławeczki zakładanej na jej brzegi, a która nie wymaga postawienia nóżek na dnie. Poręcze dadzą możliwość przytrzymania się lub ułatwią podciąganie się osobie, która jednak decyduje się na normalne korzystanie z wanny i siadanie w niej.
Toaleta i umywalka dla osoby na wózku.
O ile w przypadku kąpieli większość z nas kiedyś spotka się z ograniczeniem, które ciężko będzie pokonać, to w przypadku toalety i umywalki problem dotyka zwykle osób na wózkach. Te sprzęty powinny być zamontowane na odpowiedniej, niższej niż standardowa, wysokości. Dzięki temu osoba na wózku może swobodnie umyć ręce, a czasem także je oprzeć na brzegu, by móc się np. uczesać, czy umalować, a do samodzielnego trzymania ramion w górze ma za mało siły. Toaleta powinna być zamontowana mniej więcej na wysokości siedziska wózka i być odsunięta od ściany, by można było swobodnie podjechać wózkiem od boku. Zarówno przy umywalce, jak i toalecie powinny być zamontowane poręcze, na których niepełnosprawny może się podeprzeć i dzięki temu stanąć.